Catro liñas sobre Catalunya

Pequeno comentario sobre os acontecementos políticos intensos que vivimos estes días.

Catalunya leva moito tempo intentando dialogar, nos últimos anos até 18 veces lle solicitou ao goberno central diálogo para mudar o seu status, que fixo España? Sempre dixo non.

Podería dicirse que coas leis pasa como coas linguas, non poden manterse indefinidamente inmutábeis, as linguas que non mudan son as que están mortas. Coas leis é o mesmo, se non se actualizan e non recollen o sentir da xente non serven para nada. Por outra banda, tampouco temos as mesmas leis que hai 100, 200 anos verdade? Pois iso. En Catalunya existe unha base social moi importante que non lle gusta o estado actual das cousas e polo tanto queren decidir o seu futuro, o que non se pode é ficar inmóbil ou dar sempre a negativa por resposta.

Hoxe o Govern, fai o que lle pedían certas persoas e partidos, non declarar a independencia co fin de tender a man ao diálogo, basicamente niso consiste a política, en escoitar e tentar chegar ao entendemento. A unhas persoas gustarálles a e a outras non.

Agora ben, para chegar a un entendemento, hai que ter vontade de chegar a el, cousa que até o de agora non tivo ningún goberno central porque “la ley es la ley”. Curioso que isto non lles acordara cando prevaricaban, desfalcaban ou mesmo cando mudaban a Constitución en 15 días para pór o pagamento da débeda por riba do interese social.

Entendo que haxa xente que estea en contra da independencia, é lexítimo, tamén a hai quen está a favor dela, o que non se pode é manter o estado das cousas á forza bruta ou porque nada se quere tocar. É incríbel e preocupante que nestes días hai moitas faltas de respecto para quen pensa diferente e defende o dereito a que os pobos decidan o seu futuro. Mesmo hai fascistas que agreden impunemente a persoas que se manifestan pacificamente. Malia este ambiente e con todo o sistema en contra, tamén somos moitas persoas as que pensamos que desde o respecto todo se pode.

En fin, como ben dixo Catelao, “a loita nobre e leal das ideas é a que asegura o progreso” pois saibamos progresar.

Seguir lendo “Catro liñas sobre Catalunya”

Sentidiño común, o menos común dos sentidos

Foto familia no Parlamento de Galiza
Foto familia no Parlamento de Galiza

Sentidiño Común, como se adoita dicir, o menos común dos sentidos, alomenos para algunhas persoas.

O martes 19 de decembro produciuse no Parlamento Galego a defensa da iniciativa lexislativa popular (ILP) para garantir os dereitos lingüísticos no ámbito socioeconómico. Unha proposta que contou con case 30.000 asinantes, asociacións empresariais, de comerciantes, consumidores/as, sindicais, culturais e co voto favorábel de BNG, PSdeG e En Marea.

Seguir lendo “Sentidiño común, o menos común dos sentidos”

ILP Sentido Común, grazas!

Hoxe é un día importante para min. Hoxe remata unha intensa e extensa campaña de difusión, socialización e recollida de apoios para unha inciativa de lei que promove A Mesa pola Normalización Lingüística, para garantir os dereitos lingüísticos no eido socioeconómico.

Durante uns meses estiven traballando e esforzándome para que a ILP “Sentido Común” chegase a moitos concellos, eventos e mesmo festas, hoxe rexistramos no Paralmento de Galiza a proposta con máis de 28.000 apoios.

Quero agradecer publicamente a oportunidade que A Mesa me deu para traballar nun posto para o que estudei, traballar na defensa e promoción da lingua galega.
Agradecer a colaboración a todas as persoas e colectivos que apoiastes esta proposta e recollestes sinaturas, sen todas vós non tería sido posíbel.

Fica moito por facer, sen dúbida, mais hoxe subimos un chanzo importante na normalización do idioma propio de Galiza. Hoxe demostramos que existe vontade de empregar o galego sempre e en todo lugar.
Seguimos traballando, con sorriso e optimismo sempre!

A iniciativa lexislativa “Sentido Común” para o dereito ao uso do galego no ámbito económico rexístrase con máis de 28.000 apoios

A %d blogueros les gusta esto: