Pode que este artigo sexa algo duro demais pero é a pura e crúa realidade.
Onte estaba no ordenador coa televisión acesa, estaba nun canal calquera cando de súpeto comeza unha película que se chamaba “La ciudad del silencio”.
O título non me chamou moito a atención, a dicir verdade, mais con só ver os 10 primeiros minutos é unha película que che “engancha” pero que tamén pode facer que cambies de canle pola dureza das imaxes.
Se cambiásemos pola dureza non habería problema pero aquí, o caso, é que se cambias é porque nos doe ver a realidade desta merda de mundo no que vivimos. Sinto empregar este tipo de palabra pero é que estou moi cabreado co que vin. Non só cabreado senón que tamén me sentín impotente por non poder facer nada ante uns feitos tan terribles e tremendamente desoladores.
Recoméndovos que vexades a película porque é tremendamente dura pero fai que un poida ver a realidade. Esta realidade moitas veces é contada e por nós é sabida, mais non te das conta da gravidade dos feitos ata que chos presentan en imaxes.
A dita película, comeza dicindo que é unha réplica de feitos reais. Non vos vou dicir de que vai pero si que trata sobre un problema moi grave, non só nos países en vías de desenvolvemento (nos cales se acentúa máis o problema) senón que tamén afecta ós países desenvolvidos (que obvian as súas responsabilidades). Teño que dicir que este mundo é unha puta merda, que ás veces pensas que qué fan os empresarios, os políticos, a policía, a sociedade, os traballadores, etc para que este mundo non sexa como é hoxe en día. A min en particular, esta película cabreoume moito e por iso á 1:15 da noite estou escribindo isto.
Ó igual que este problema, hai outros moitos non vou a negalo eu, xa que é ben sabido (ou non, igual me trabuco) pero que este pode ser un dos máis graves.
Cando vexades a película, por favor escribídeme a vosa opinión e que credes vós.